Warning: "continue" targeting switch is equivalent to "break". Did you mean to use "continue 2"? in /templates/labohome22/functions.php on line 199

1.Ogólne badanie moczu

W przypadku refluxu dróg moczowych oraz zakażeń układu moczowego bardzo ważne jest systematyczne kontrolowanie moczu. Jeśli chodzi o badanie moczu najważniejsza sprawę jest właściwe pobranie próbki moczu, która ma być przeznaczona na badanie. Najwłaściwszym sposobem jest pobranie moczu bezpośrednio ze strumienia, gdyż wszelkie przyklejane woreczki nie zdają egzaminu. Skóra dziecka ma na sobie różne rodzaje bakterii, które mogą zafałszować otrzymany wynik badania.
W przypadku starszych dzieci, które korzystają już z nocnika, bądź z sedesu najprostszym sposobem jest pobranie pierwszego porannego moczu, ze środkowego strumienia. Najlepiej pobierać mocz do specjalnie przeznaczonych do tego pojemników - jednych na posiew, innych na badanie ogólne.

Pobieranie moczu od chłopców:
Należy bardzo dokładnie umyć genitalia i osuszyć najlepiej papierowym ręcznikiem (ręcznik normalnie używany również ma na sobie bakterie, których chcemy w tym przypadku uniknąć). Następnie należy przemyć genitalia za pomocą gazika roztworem rivanolu (do nabycia w aptece). Następnie pobrać strumień środkowy moczu do pojemniczka.

Pobieranie moczu od dziewczynek:
Należy bardzo dokładnie umyć genitalia (łącznie z rozdzieleniem warg sromowych i dokładnym umyciem), odkazić rivanolem, osuszyć papierowym ręcznikiem. Następnie pobrać strumień środkowy moczu do pojemniczka.
Nie wolno dotykać brzegów ani środka pojemniczka na mocz!!!!!


Standaryzacja badania ogólnego moczu wg. Europejskiej Konferencji Medycyny Laboratoryjnej ( ECLM ), obejmuje wszystkie etapy związane z przygotowaniem pacjenta do badania, pobraniem próbki moczu, , postępowaniem analitycznym i interpretacja wyników badań.
Przed pobraniem próbki moczu lekarz lub diagnosta laboratoryjny powinien przekazać pacjentowi informacje dotyczące warunków prawidłowego przygotowania się do pobrania moczu.
Pacjent powinien unikać znacznego wysiłku fizycznego lub długotrwałych marszów, przy krwawieniu miesięcznym u kobiet należy zrezygnować z pobrania próbki moczu, , pacjent powinien powstrzymać się przynajmniej dzień od stosunków płciowych.
W zależności od rodzaju przyjmowanych leków lekarz może podjąć decyzję o możliwości ich odstawienia w okresie przygotowania się do pobrania próbki moczu.
Zależnie od celu badania lekarz może wybrać odpowiedni rodzaj próbki moczu:
-  przypadkowa bezpośrednia próbka moczu
-  pierwsza poranna próbka moczu
-  druga poranna próbka moczu
-  zbiórka moczu: dobowa, nocna, dwugodzinna
Najczęściej do badania ogólnego moczu wybiera się próbkę moczu z pierwszej porannej mikcji. Przed jej pobraniem pacjent powinien zachować standardowe warunki w czasie oddawania próbki:
-  po spoczynku nocnym, po porannej toalecie, z pierwszej porannej porcji ze środkowego strumienia, do jednorazowego pojemnika (zakupionego w aptece), u niemowląt i małych dzieci można zastosować specjalne jałowe woreczki, które podkleja się na dokładnie umyte ujście cewki moczowej.

Na badanie ogóle moczu przynosimy do laboratorium minimum 10 ml moczu.
W niektórych sytuacjach klinicznych np. skąpomocz, jak również u noworodków, do analizy przyjmuje się każdą ilość moczu ( wówczas analizę mikroskopową osadu wykonujemy metodą z nieodwirowanego moczu).
Po pobraniu próbki zgodnie z procedurą, pokrywka pojemnika powinna zostać starannie zakręcona, a pojemnik dokładnie opisany. Próbka powinna trafić do laboratorium w jak najkrótszym czasie po oddaniu moczu ( w ciągu 30 minut w temp. 20 stopni C, do 3 godzin w temp. 4 stopni C).

2. Pobranie moczu na posiew

Przed zebraniem moczu Pacjent powinien zaopatrzyć się w aptece w jałowe naczynko (należy poprosić o pojemnik "na posiew"). Pobranie moczu na posiew wymaga od Pacjenta odpowiedniego przygotowania. Kobiety i dziewczynki powinny dokładnie umyć okolice krocza i cewki moczowej, mężczyźni i chłopcy powinni podciągnąć napletek i dokładnie umyć żołądź i cewkę moczową. Do badania należy dostarczyć mocz poranny.
Pierwsze krople moczu trzeba oddać do sedesu, a pobrać do badania - bezpośrednio do jałowego naczynka - mocz ze środkowego strumienia.
Prawidłowe obmycie i prawidłowe pobranie próbki ma istotny wpływ na wynik. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości Pacjent otrzyma informację, że badanie należy powtórzyć.
Mocz jest dobrą pożywką i bakterie szybko się w nim mnożą. Jednym z elementów badania moczu jest określenie ilości bakterii w mililitrze tego materiału w momencie pobrania, a nie po dłuższym jego przechowywaniu. Z tego powodu należy dostarczać mocz do badania jak najszybciej, najlepiej w ciągu godziny od momentu pobrania, a jeśli to jest niemożliwie, powinien być on przechowywany w lodówce do czasu oddania do laboratorium.
Wiarygodność badania bakteriologicznego moczu

Metoda Wiarygodność
strumień środkowy 45% (trudności w zbiórce moczu u dzieci poniżej 4    r.ż
cewnikowanie 90%
nakłucie nadłonowe 97%
woreczek ??? (trudności w zbiórce moczu u dzieci poniżej 4 r.ż.)




3. Pobranie dobowej zbiórki moczu


DZM, jest to zebranie moczu wydalonego w założonym czasie, np. po 12, czy 24 godzinach.
Zbiórkę zaczynamy rano, po uprzednim opróżnieniu pęcherza moczowego.
Od tego czasu prowadzimy zbiórkę 24 - godzinną do dnia następnego, włączając również porcję po nocy. Poszczególne porcje zbieramy do naczynia i przechowujemy w temperaturze 8–10 ⁰C. Całą zbiórkę moczu 24 - godzinną mieszamy, mierzymy jej objętość.
Do laboratorium dostarczamy około 30 ml moczu, podając dane:
1.imię , nazwisko pacjenta
2.pesel
3.ilość ml zebranego moczu
4.datę zbiórki
Przed planowanym badaniem nie zaleca się skrajnego ograniczania ani zwiększonego przyjmowania płynów.

metoda

wiarygodność

strumień środkowy

  45% (trudności w zbiórce moczu u dzieci poniżej 4    r.ż

cewnikowanie

90%

nakłucie nadłonowe

97%

woreczek

??? (trudności w zbiórce moczu u dzieci poniżej 4 r.ż.)

   
   
   
   

Google

facebook_page_plugin